W okresie lata krzewy ognika okryte dużą ilością listków stanowią doskonałe tło do wyeksponowania posadzonych przed nimi kwitnących o tej porze roku bylin i krzewów ozdobnych. Letnią porą na tle zieleni ogników świetnie będą się prezentowały np. kolorowe jeżówki, krwawniki, przetaczniki, pysznogłówki czy też niskie odmiany hortensji bukietowej. Ogniki dobrze będą też wyglądały na rabatach w zestawieniu z kontrastującymi, lekkimi trawami lub jak donosi Piotr Banaszak z „bylinami o grubej fakturze jak np. funkie, tarczownice, języczki ale też epimedia, liliowce bądź bodziszki”. Najefektowniej ogniki wyglądają jesienią i zimą, kiedy na tle zielonego ulistnienia „płoną” grona kulistych owoców, w zależności od odmiany w kolorze czerwieni, pomarańczy lub intensywnej żółci. Owoce pozostają dość długo na krzewach. Stąd też jesienią, a zwłaszcza zimą trudno przejść obojętnie koło malowniczych krzewów ognika. Ten walor ozdobny powinien być zachętą do ich nasadzeń w ogrodach ozdobnych. Pośród zimowej szarości ogniki ocieplają wnętrze ogrodu, a także przyciągają ptaki żywiące się ich owocami.
Ogniki w ogrodzie mogą być sadzone pojedynczo lub grupami aby wzmocnić efekt ozdobny (zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym). Doskonale znoszą cięcie, dzięki czemu możemy korygować ich rozmiary. Można z nich formować żywopłoty strzyżone, jednak wtedy mniej obficie kwitną i zawiązują też mniej owoców. Swobodne żywopłoty z krzewów ognika są polecane jako ogrodzenie do ogrodów naturalistycznych. To krzewy gęsto ugałęzione i cierniste, stąd też posadzone jako żywopłoty stanowią doskonałą ochronę przed niechcianymi gośćmi z sąsiedztwa – psami czy kotami.
Uprawa i pielęgnacja ognika nie nastręcza problemów. Są świetnymi krzewami do uprawy dla poczatkujących miłośników ogrodów. Mimo to, należy zapewnić im minimalne wymagania uprawowe. Preferują stanowiska słoneczne lub półcieniste. W półcieniu kwitnienie i owocowanie jest zdecydowanie mniejsze. Zaleca się sadzenie ogników w miejscach zacisznych i osłoniętych przed mroźnymi i wysuszającymi wiatrami, które są przyczyną brązowienia i opadania liści. Jednak po przycięciu przemarzniętych pędów, z nadejściem wiosny ogniki szybko regenerują masę wegetatywną.
Pyracantha coccinea to roślina o małych wymaganiach glebowych. Do jej uprawy w ogrodzie najlepiej wybrać stanowiska z żyzną, gliniastą lub piaszczysto-gliniastą glebą o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Jeśli posadzimy ogniki szkarłatne w żyznym podłożu to nawożenie ograniczamy tylko do wiosennego podania nawozów dedykowanych do nawożenia krzewów róż, którego celem jest wzmocnienie roślin po zimie. Ogniki nie tolerują stanowisk nadmiernie wilgotnych, stosunkowo dobrze znoszą okresy suszy, lecz przy długotrwałych, letnich suszach zaleca się podlewanie krzewów.
Ze względu na to, że jest to roślina zimozielona, transpirująca przez cały rok, wymaga więc odlewania przed nadejściem zimy. Ogniki dobrze sobie radzą w ogrodach sąsiadujących z ruchliwymi ulicami, w nasadzeniach miejskich z natężonym ruchem samochodowym, gdyż doskonale znoszą zanieczyszczenia powietrza.
Poważnym problemem w deszczowe, mokre lata jest choroba grzybowa parch ognika. Najpierw pojawiają się żółte, potem brązowiejące plamy na liściach, które krzew później traci. Na owocach również można zaobserwować objawy tej choroby w postaci szaro-oliwkowych plam, które z czasem przybierają barwę brunatną. Jak donosi Michał Mazik w artykule „Problem z parchem ognika”- „Owoce kurczą się, kończą wzrost i dojrzewanie. Często pękają i przedwcześnie opadają.”.
Po zauważeniu objawów choroby należy usuwać i palić porażone liście, pędy i owoce. Gdy podlewamy roślinę, róbmy to do korzenia, aby nie zraszać liści, gdyż grzyb rozwija się w obecności wilgoci. Aby uniknąć choroby nie należy sadzić ogników na stanowiskach zbyt wilgotnych.
Gdy choroba była zauważalna w poprzednich latach, to wiosną, po wypuszczeniu liści zaleca się wykonanie oprysku zapobiegawczego np. Miedzianem 50 WP. W sezonie należy wykonać 3-4 zabiegi co 10-14 dni, stosując fungicydy z różnych grup chemicznych (Score 250 EC, Syllit 65 WP, Captan 80 WDG).
Polecane odmiany ognika szkarłatnego
Nazwa odmiany |
Charakterystyczne cechy odmiany |
Kasan |
Krzew silnie rosnący, ze sztywnymi pędami |
Red Column |
Krzew o wzniesionym, pionowym pokroju |
Mohave |
Krzew dorastający do 2,5 m wysokości, kwitnie |
Orange Glow |
Jedna z najlepszych odmian, charakteryzuje ją silny wzrost nawet do 40 cm rocznie, odporna na parcha |
Orange Charmer |
Krzew dorastający do 2,5 m wysokości o zwartym pokroju |
Teton |
Krzew wolno rosnący, dorasta do 2 m wysokości i przyrostach rocznych do 15 cm |
Golden Charmer |
Krzew dorastający do 3-4 m wysokości, gęsty o nieregularnym pokroju, odmiana mało odporna na mróż |
Soleil d’Or’ |
Krzew o wiotkich pędach i rocznych przyrostach do 15 cm, nadaje się do nasadzeń w donicach na balkony |
Opracowała na podstawie lit.: Anna Cieszyńska
PODR Boguchwała
źródło: Ogniki rośliny pełne zalet, Piotr Banaszczak, Działkowiec, wrzesień 2020
www.zielonyogrodek.pl/