Technologia ta pierwszy raz pojawiła się w Stanach Zjednoczonych i do tej pory jest tam powszechnie stosowana. Aktualnie wykorzystywana jest także w krajach europejskich – Niemcy są dominującym krajem pod względem ulepszania, jak i wykorzystywania tej technologii, ale w Polsce z roku na rok strip – till też osiąga sławę. Technologia ta znajduje zastosowanie w uprawie m.in. pszenicy ozimej i jarej, słonecznika, gryki, rzepaku, ziemniaków i buraków cukrowych, a także warzywach.
Decydując się na przejście na uprawę strip – till, przed przystąpieniem do operacji związanych z uprawą, należy zwalczyć na polu wieloletnie, głęboko korzeniące się chwasty (np. perz właściwy, ostrożeń polny czy szczaw tępolistny), a także zadbać o doprowadzenie podłoża do optymalnego odczynu pH oraz zasobowości w składniki pokarmowe, takie jak fosfor, potas i magnezu.
Uprawa pasowa wykonywana jest zazwyczaj jednym przejazdem odpowiednio wyspecjalizowanego agregatu, który pozwala na wykonanie kilku zabiegów na raz. Wpływa to na korzyści ekonomiczne – obniżenie zużycia paliwa, jak i kosztów robocizny o ok. 50% w stosunku uprawy orkowej. Strip – till polega na uprawie gleby bez jej odwracania z jednoczesnym aplikowaniem nawozów mineralnych, a także siewem w wąskich pasach, które łącznie zajmują ok. 1/3 powierzchni pola. Przejazd wyspecjalizowanym agregatem spulchnia ziemię na głębokość ok. 30 cm z jednoczesnym wysiewem nasion na głębokość zaprogramowaną w siewniku, natomiast poniżej nasion punktowo aplikowany jest nawóz. Głębokie spulchnianie gleby i punktowa aplikacja nawozu na optymalnej głębokości jest korzystna dla rozwoju roślin – przyczynia się do lepszego krzewienia. Międzyrzędzia, które zajmują ok. 2/3 powierzchni pola pozostają nieuprawiane, pokryte są resztkami pożniwnymi, dzięki temu gleba zachowuje naturalną żyzność. Zabieg ten chroni glebę przed erozja wietrzną i wodną, utrudnia kiełkowanie oraz wschody chwastów, ogranicza utratę wody oraz wymywanie składników odżywczych.
Oprac. Julia Mazur
PODR Boguchwała
